อนุสาวรีย์ระลึกถึงผู้พลีชีพจากการก่อกบฏต่อออตโตมัน(ช่วง WWI) ที่เต็มไปด้วยรอยกระสุนปืนจากสงครามกลางเมืองเลบานอนทศวรรษที่ 1980 (ถ่ายเมื่อต้นปี) อนุสาวรีย์แห่งนี้ตั้งอยู่บริเวณเส้นกรีนไลน์ แนวรบช่วงสงครามกลางเมือง ทิศเหนือเป็นฝั่งมาโรไนท์ และทิศใต้เป็นเขตซุนนี่
ภาษามลายูกลายเป็นภาษากลางสำหรับการสื่อสารไปมา (Lingua franca) ของผู้คนในดินแดนภาคพื้นสมุทรของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ สืบเนื่องจากการเป็นศูนย์กลางการค้าเครื่องเทศของมะละกา พร้อมๆกับการเป็นศูนย์กลางแผ่ขยายของอิสลามในเอเซียตะวันออกเฉียงใต้
การขุดค้นศึกษาเรืออาหรับโบราณพนมสุรินทร์ จ.สมุทรสาคร โดยกรมศิลปากร ซึ่งค้นพบตั้งแต่ปี 2556 คืบหน้าไปมากในปีนี้ เรือลำนี้เป็นจิกซอร์หนึ่งที่จะปะติดปะต่อให้เห็นความมั่งคั่งของเครือข่ายการค้าทางทะเลระหว่างจีนและอาหรับในอดีตซึ่งดินแดนต่างๆ ในน่านน้ำเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เข้าไปมีส่วนร่วม
หมุดแรก จะพาไปที่บริเวณคลองซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็นที่ตั้งของคลังสินค้าและชุมชนพ่อค้าฮอลันดา
ในงานวิจัยภาคสนามของ Bougas เมื่อปี ค.ศ.1988 (2531) ระบุถึงคลองสายนี้ (ซึ่งทั้งตื้นเขินและบางส่วนถูกปรับเป็นพื้นที่นา) ได้รับการบอกต่อๆกันมาเรียกว่า “Kelang Belanda (Dutch Canal) เนื่องจากบริเวณริมคลองแห่งนี้เคยเป็นที่ตั้งของคลังเก็บสินค้าและชุมชนพ่อค้าชาวดัตช์และอังกฤษ
หลังจากคอลีฟะห์แห่งดามัสกัสถูกโค่นล้มในปี ค.ศ. 750 และสถาปนาคอลีฟะห์วงศ์อับบาซิยะห์ขึ้นแทนที่แบกแดด อับดุรรอฮมาน บิน มุอาวิยะห์ (عبد الرحمن الداخل) หลานของอดีตคอลีฟะห์ฮิชาม ซึ่งรอดพ้นจากการสังหารหมู่ของพวกอับบาซิยะห์มาได้อย่างหวุดวิด ได้หลบหนีไปยังอัฟริกาเหนือ
การเข้าไปของมุสลิมอาหรับในสเปน เริ่มขึ้นหลังจากที่คอลีฟะห์(กาหลิบ)วงศ์อุมัยยะห์แห่งดามัสกัสสามารถครอบครองโมรอคโคส่วนใหญ่ไว้ได้แล้ว ในตอนนั้นสเปนตกอยู่ใต้อำนาจของพวกวิซิโกธ ที่เต็มไปด้วยความขัดแย้งและปกครองอย่างกดขี่ต่อชาวฮิสปาโน-โรมัน ชนพื้นเมืองของสเปน
