การเข้าไปของมุสลิมอาหรับในสเปน เริ่มขึ้นหลังจากที่คอลีฟะห์(กาหลิบ)วงศ์อุมัยยะห์แห่งดามัสกัสสามารถครอบครองโมรอคโคส่วนใหญ่ไว้ได้แล้ว ในตอนนั้นสเปนตกอยู่ใต้อำนาจของพวกวิซิโกธ ที่เต็มไปด้วยความขัดแย้งและปกครองอย่างกดขี่ต่อชาวฮิสปาโน-โรมัน ชนพื้นเมืองของสเปน
กล่าวกันว่า เคานท์จูเลี่ยน ขุนนางของพวกวิซิโกธได้เชื้อเชิญมูซา บิน นุซัยร์ (موسى بن نصير) ผู้ปกครองประจำโมรอคโค ให้เข้าไปแทรกแซงสเปน เขาจึงตัดสินใจส่งกองทหารประมาณ 400 คน ภายใต้การนำของ ฏอรีพ บิน มาลิค (طريف بن مالك) เข้าไปลาดตระเวณประเมินสถานการณ์ในสเปน ประมาณเดือนกรกฎาคม ค.ศ.710 ต่อมา ในฤดูใบไม้ผลิ ของปี ค.ศ. 711 ได้ส่งกำลังทหาร 12,000 คน ภายใต้การนำของแม่ทัพชาวเบอร์เบอร์ชื่อ ฏอริก บิน ซิยาด (طارق بن زياد) ข้ามไปยังสเปน ที่ที่เขายกพลขึ้นบกคราวนั้นเป็นชายฝั่งริมเนินเขา ซึ่งต่อมาเป็นที่รู้จักกันในนามของ ภูเขาฏอริก (جبل طارق Jabal Tariq และเพี้ยนไปเป็น Gibraltar ในที่สุด)
คาบสมุทรไอบีเรีย ที่ตั้งของประเทศสเปนและโปรตุเกสในปัจจุบัน
หลังทราบข่าว กษัตริย์โรเดอริก(Roderick)ของวิซิโกธ ซึ่งขณะนั้นกำลังอยู่ระหว่างปราบปรามการลุกฮือของพวกบาสก์ รีบรุดกลับมายังเมืองหลวงคือคอร์โดบา (Cordoba อาหรับเรียก กูรฏูบะห์) เพื่อรวบรวมกำลังทหารและออกมาเผชิญหน้ากับกองทัพของฏอริก ปรากฏว่าบุตรชายวิติซา อดีตกษัตริย์วิซิโกธ ที่เป็นปรปักษ์กับโรเดอริกร่วมสมทบกับทหารอาหรับด้วย สองฝ่ายปะทะกันที่ริมฝั่งแม่น้ำบาร์เบท(Barbate) เมื่อวันที่ 19 กรกฎาคม ค.ศ. 711 และจบลงด้วยชัยชนะของฏอริก กษัตริย์โรเดอริกหายสาบสูญไปในการรบคราวนั้น
แม้ว่าฏอริกจะได้รับคำสั่งให้ถอนกำลังกลับอัฟริกา แต่เขากลับตัดสินใจรุกคืบหน้าต่อไป ยึดเอจิซา คอร์โดบา และโทเลโด (Toledo อาหรับเรียก ฏูลัยฏูละห์) ได้อย่างง่ายดาย กองทัพทหารม้าของเขารุกไปไกลถึงกัวดาลาจารา (Guadalajara) และอัลคาลา เดอ เฮนาเรส (Alcala de Henares) จากการที่เขาสามารถพิชิตดินแดนได้กว้างใหญ่เช่นนั้น ทำให้ต้องร้องขอทหารเสริมจากมูซา ซึ่งมูซาก็ตัดสินนำทัพ 18,000 คน ข้ามฝั่งไปสเปนด้วยตนเอง ยึดเมดินาซิโดเนีย คาร์โมนา และอัลคาลา เดอ กัวเดียรา เผชิญการต่อต้านที่เข้มแข็งที่เมริดา แต่ก็ยอมแพ้หลังจากที่ถูกล้อมอยู่นาน 6 เดือน? เขาใช้เวลาอยู่ถึงปี ค.ศ. 714 ในการพิชิตสเปนส่วนใหญ่ไว้ได้ ก่อนที่จะกลับดามัสกัสตามคำสั่งของคอลีฟะห์ มูซามอบตำแหน่งข้อหลวงประจำอันดาลูเซีย(สเปน)แก่อับดุลอะซิซ บุตรชาย (عبد العزيز بن موسى) บุคคลผู้นี้สามารถสยบการต่อต้านที่ยังมีอยู่แถบตะวันออกเฉียงใต้ ลงนามการยอมแพ้ของธิโอโดมีร์ ขุนนางวิซิโกธประจำภูมิภาคมุรเซีย และยังแต่งงานกับภรรยาม่ายของโรเดอริก แต่อับดุลอะซิซก็ปกครองอันดาลูเซียได้เพียง 2 ปี ก็ถูกลอบสังหารที่เมืองเซวิลล์ ในปี ค.ศ. 716 กล่าวกันว่าเป็นคำสั่งของคอลีฟะห์สุลัยมานแห่งดามัสกัส เนื่องจากไม่ไว้ใจเขา
ก่อนการเข้ามาของอาหรับ สภาพสังคม การปกครองและเศรษฐกิจของสเปนเอื้ออำนวยต่อการรุกรานของบุคคลภายนอกอย่างยิ่ง ชนพื้นเมืองสเปญ(ฮิสปาโน-โรมัน)แปดล้านคนรู้สึกว่าตนถูกปกครองอย่างกดขี่โดยพวกวิซิโกธสองแสนคนซึ่งเป็นพวกต่างชาติที่อพยบเข้ามาตอนต้นคริสศตวรรษที่ 6 ขณะที่ประชาชนส่วนใหญ่พูดละตินและเป็นคาทอลิค พวกวิซิโกธกลับเป็นชนชั้นทหารที่พูดเยอรมัน และเป็นคริสเตียนเพียงผิวเผิน เมื่ออาหรับเข้ารุกราน ประชาชนส่วนใหญ่จึงไม่มีความรู้สึกร่วมต่อชะตากรรมของวิซิโกธ ชาวยิวก็ให้การต้อนรับชาวอาหรับ หลายเมืองที่อาหรับยึดได้ จะมอบให้ยิวเป็นดูแลเมืองแทน ก่อนที่จะเคลื่อนไปยึดเมืองต่อไป ถนนหนทางที่โรมันสร้างไว้ก็อยู่ในสภาพค่อนข้างสมบูรณ์ ทั้งหมดนี่คือปัจจัยที่ทำให้อาหรับสามารถยึดครองสเปนได้ในเวลาเพียงไม่กี่ปี
ช่วงเวลาประมาณ 40 ปี(ค.ศ. 716-758) นับตั้งแต่การเสียชีวิตของอับดุลอะซิซ จนถึงการสถาปนาวงศ์อุมัยยะห์แห่งสเปนขึ้น คาบสมุทรไอบีเรียตกอยู่ใต้การปกครองของข้าหลวงที่ได้รับการแต่งตั้งจากดามัสกัส ศูนย์กลางการปกครองอยู่ที่คอร์โดบา มีการแย่งชิงอำนาจทางการเมืองระหว่างอาหรับเหนือและอาหรับใต้ โดยมีมุสลิมเบอร์เบอร์เข้ามาเกี่ยวข้องด้วย เป็นผลให้มุสลิมสเปนปฏิเสธข้าหลวงที่ได้รับการแต่งตั้งจากดามัสกัสหลายครั้ง มีการปราบปรามพวกกบฏพื้นเมืองที่ลุกฮือขึ้นต่อต้าน รวมทั้งการทำสงครามขยายดินแดนเข้าไปในแคว้นกอล ทางตอนใต้ของฝรั่งเศส
โลกอิสลามในสมัยของท่านศาสดา(ศ็อลฯ) คอลีฟะห์อัรรอชิดีน และคอลีฟะห์วงศ์อุมัยยะห์
เมืองบาร์เซโลนา(Barcelona อาหรับเรียก บัรชิลูนะห์) เจโรนา และนาบอนน์ ตกเป็นของอาหรับตั้งแต่ทศวรรษแรกของการยึดครอง ค.ศ. 719 ทัพอาหรับมุ่งโจมตีไปทางตูลูส พอถึงประมาณปี ค.ศ. 732 ทหารอาหรับภายใต้การนำของอับดุรรอฮมาน อัลฆอฟิกีย์ (عبد الرحمن الغافقي) บุกไปถึงปอร์ติเยร์ แต่พ่ายแพ้ให้กับกองทัพของแฟรงค์ ภายใต้การนำของชาลส์ มาเตล อับดุรรอฮมานเสียชีวิตในการรบ ขณะที่กำลังที่เหลือถอนกลับไปยังเมืองนาบอนน์ ศูนย์การการยึดครองของอาหรับในภาคใต้ของฝรั่งเศส ปี ค.ศ. 734 ทัพอาหรับบุกเข้าไปยังโปรวองซ์ ก่อนที่จะถอนตัวในอีกสี่ปีต่อมา พวกแฟรงก์หยุดยั้งทัพของอุกบะฮ์ บิน ฮัจญาจ (عقبة بن الحجاج السلولي) ได้ในปี ค.ศ. 737 และเปปิน ลูกชายของชาลส์ มาเตล สามารถยึดเมืองนาบอนน์คืนในปี ค.ศ. 751 หลังจากนั้น ทัพอาหรับก็ได้ถอนตัวข้ามเทือกเขาพิเรเนสกลับมายังสเปน ยุติบทบาทของตนในฝรั่งเศส
